tí huáng chì bèi shī
题黄敕背诗

péng nián tóu nǎo tài dōng hōng, yǎn shì zhū shā bìn shì péng.
彭年头脑太冬烘，眼似朱砂鬓似蓬。
pī móu xìng dāo sān zì nèi, huāng táng réng yù sì rén zhōng.
紕缪幸叨三字内，荒唐仍预四人中。
fàng tā quán shì qī míng zhǔ, luò què qīn qíng mài zhì gōng.
放他权势欺明主，落却亲情卖至公。
qiān bǎi gū hán qí sǎ lèi, sī yán wú lù rù yáo cōng.
千百孤寒齐洒泪，斯言无路入尧聪。