jì jiǔ ruì gōng jì mò sì nián mén rén lǚ mǒu shǐ yǐ shí shī kū zhī
祭酒芮公既殁四年门人吕某始以十诗哭之

shào nián bǎ bǐ biàn bān yáng, hāi tuò zhū jī luò sì fāng.
少年把笔便班扬，咳唾珠玑落四方。
suì wǎn hán chuāng hún wàng què, wǎ lú xiāng xì yǔ shēng zhǎng.
岁晚寒窗浑忘却，瓦炉香细雨声长。