dú zǐ xū fù
读子虚赋

tīng cí shēn chàng bù tóng shí, jí dào tóng shí wèi dà bēi.
听辞深怅不同时，及到同时位大卑。
zhēng shì táng huáng jiāng pō mù, jìn zhōng yán xià yòng wú yí.
争似唐皇将颇牧，禁中言下用无疑。